| 6-En'am Suresi |
Ömer Nasuhi Bilmen
En'âm Sûresi, (165) âyeti kerimeden meydana gelmektedir. Bunun bir ismi de "Suretülhücce"dir. Bu âyetlerin hepsi de Mekkîdir, ancak bir rivayete göre altı âyeti Medenîdir ki, onlar da (91, 92, 93 ve 151, 152, 153) üncü âyetlerden ibarettir. Bütün rivayetlere göre bu sûrei celilenin M ek kî olan âyetleri hep birden geceleyin nazil olmuştur. Bu mübarek sûreyi yetmiş bin meleğin teşbih ve temcid sesleri ile uğurlamış olduklarını bir Hadisi Şerif bildirmektedir. Bunun inişi üzerine Rasûlü Ekrem Hazretleri hemen secdeye kapanarak "Sübhane Rabbiyel'azîm = Yüce Rabbimi her türlü noksanlıklardan tenzih ederim." demiştir.
Bu En'âm Sûresi ile M aide Sûresi arasındaki farka gelince: En'âm Sûresi, İslâm'ın ilk yıllarında nazil olduğu için bu Sûrei Celîle ile en fazla Mekke ve civarında bulunan müşriklere karşı Allah'ın birliği inancı müdafaa edilmektedir. Haramlara dâir hükümler de özet olarak zikrolunmuştur. Maide Sûresi ise Kur'an'ı Kerim'in son nazil olan sûrelerinden olup Islâmiyetin yayıldığı bir zamana rastladığı için bunda da en fazla ehli kitaba karşı dinî hükümler, deliller zikredilmiş, haramlara ilişkin hükümler de detaylı olarak açıklanmıştır. Bu Sûrei Celîleye "Sûretül'en'anı" denilmesine gelince: Bu mübarek sürede Cenab'ı Hak'kın insanlara bir lütuf olmak üzere deve, koyun, sığır gibi birçok hayvanları yaratmış olduğu beyan olunuyor. Bir takım inkarcıların ise, bu ilâhî lütfü takdir edemeyip bu zavallı hayvanlar hakkında türlü, türlü cahilce muamelelerde bulundukları gösterilmiş bulunuyor. Nitekim bu inkarcılardan bir çokları bir kısım hayvanlara tapmak sapıklığına bile düşmüşlerdir. İşte bu mübarek sûrenin böyle isimlendirilmesi, insanların dikkat nazarlarını bu hususa da çekmek hikmetini içermektedir.
Ömer Nasuhi Bilmen |
|
|
