8-Enfal Suresi 27. Ayeti Kerime Mealleri ve Tefsiri
Ö. NASUHİ BİLMEN MEALLERİ VE TEFSİRİ : 'Kur'anı Kerimin Türkçe Meali Alisi ve Tefsiri' |
| Ö NASUHİ BİLMEN MEALİ: |
Ey imân edenler! Allah Teâlâ´ya ve Peygamber´e hiyânet etmeyiniz ve emanetlerinize hiyânette bulunmayınız. Halbuki, siz bilirsiniz. |
| Ö NASUHİ BİLMEN TEFSİR MEALİ: |
Ey imân edenler!. Allah Teâlâ'ya ve Peygambere hiyanet etmeyiniz ve emanetlerinize hiyanette bulunmayınız. Halbuki, siz bilirsiniz. |
Ö NASUHİ BİLMEN TEFSİRİ:
'Kur'anı Kerimin Türkçe Meali Alisi ve Tefsiri' |
(Ey imân edenler!.) Ey Rasülü Ekreme tâbi olanlar!. (Allah Teâlâ'ya ve Peygambere hiyanet etmeyiniz) farzlara, sünnetlere aykırı hareketlerde bulunmayınız. Açıktan kabul ettiğiniz İslâmiyet'e aykırı şeyleri kalben gizleyip durmayın, müslümanların aleyhinde, dinsizlerin lehinde olacak hareketlere cür'et etmeyin, meselâ: İslâm hükümetinin sırlarını düşmanlara ihbarda bulunmak kötülüğünü işlemeyin (ve emanetlerinize hiyanette bulunmayınız) kendi aranızdaki emanetlere de, sözleşmelere de riayet etmez bir hâle düşmeyiniz veya üzerinize düşen dinî ve dünyevî vazifelerde istikametten ayrılmayınız. (Halbuki, siz bilirsiniz.) Hiyanet etmekte olduğunuza vâkıf bulunuyorsunuz. O halde öyle bile bile hiyanete nasıl cür'et edebilirsiniz?. Veyahut siz hiyanet ile istikametin, güzellik ile çirkinliğin arasını ayırd edecek bir bilgiye sahip bulunmaktasınız. O halde nasıl olur da hiyanet gibi bir aşağılığı işleyebilirsiniz?.
§ Bu âyeti kerimenin nüzul sebebi hakkında birçok rivayet vardır. Bu cümleden olarak: Deniliyor ki, bu âyeti kerime "Hatip Ibni Ebi Belten" hakkında nazil olmuştur. Rasülü Ekrem, Mekke üzerine yürüyeceği zaman Hatıb Mekke'lilere gizlice bir mektup yazarak Yüce Peygamberin bu hareketini haber vermişti. İşte bu müslümanlık aleyhinde bir hiyanet idi. Bu gibi hiyanetlerden müslümanlar men edilmişlerdir.
Ibni Abbas Hazretlerinden rivayet edildiğine göre de bu âyeti kerime, eshabdan Rifae veya Mervan ismindeki "Ebu Lübâbe" hakkında nazil olmuştur. Şöyle ki: Rasülü Ekrem Hazretleri Yahudi'lerden "Beni Kureyza" kabilesini muhasara altına almıştı. Onlar Şam'da "Enha" denilen yere çıkıp gitmek üzere uzlaşma yapmak istemişlerdi. Rasülü Ekrem buna müsaade etmedi, bu hususta eshab-ı kiramdan "Sad Ibni Muaz'ı" hakem tâyin etti. Beni Kureyza kabilesi, eshabtan "Ebu Lübabe"nin kendilerine gönderilmesini istirham ettiler, bu zat kendilerine gönderildi. Beni Kureyza dediler ki; "Ya Eba Lübâbe" nasıl görürsün? Saad Ibni Maaz'ın hükmüne muvafakat edelim mi? Ebu Lübâbe ise: Eli ile boğazına işaret ediverdi. Demek istemiş idi ki: Eğer S ad'in hükmüne razı olursanız, onun hükmü sizi öldürmekten başka olmayacaktır.
Ebu Lübabe'nin malı ve aile efradı Benî Kureyza arasında bulunduğu için onların hakkında böyle bir iyilik ister işarette bulunmuştu. Fakat muhterem zat, deral hata ettiğini, İslâmiyet'e hiyanette bulunduğunu anlayarak nadim ve pişman oldu, kendisini yedi gün kadar mescidin bir direğine bağladı, yiyip içmeyi terketti, tövbesinin kabulünü bekledi. Nihayet tövbesinin kabul edildiğini Rasülü Ekrem Hazretleri kendisine müjdledi. Bu zat da tövbesinin hakkiyle tamam olması için içinde bu günaha düşmüş olduğu bu kavmin yurdunu terkedeceğini ve malını harcamda bulunacağını söylemiş, Rasülü Ekrem Efendimiz de malın üçte birini sadaka olarak vermesi yeterlidir, diye buyurmuştu. İşte bu zat hakkında mal ve evlât temayülü, böyle bir sıkıntıya sebep olmuştu.
|
