46-Ahkaf Suresi 26. Ayeti Kerime Mealleri ve Tefsiri
Ö. NASUHİ BİLMEN MEALLERİ VE TEFSİRİ : 'Kur'anı Kerimin Türkçe Meali Alisi ve Tefsiri' |
| Ö NASUHİ BİLMEN MEALİ: |
Andolsun ki, onları öyle bir şeyde temkin etmiş idik ki, sizi onda temkin etmiş olmadık ve onlar için kulak ve gözler ve kalbler vermiştik. Fakat onlara ne işitmeleri ve ne gözleri ve ne de kalbleri bir şeyden fâidebahş olmadı. Çünkü Allah´ın âyetlerini inkâr ediyorlardı ve onları kendisiyle istihzâ eder oldukları şey kuşatıverdi. |
| Ö NASUHİ BİLMEN TEFSİR MEALİ: |
And olsun ki, onları öyle bir şeyde temkin etmiş idik ki, sizi onda
temkin etmiş olmadık ve onlar için kulak ve gözler ve kalbler vermiştik. Fakat onlara ne işitmeleri ve ne gözleri ve ne de kalbleri bir şeyden -fâidebahş olmadı. Çünki Allah'ın âyetlerini inkâr ediyorlardı ve onları kendisiyle istihza eder oldukları şey kuşaüverdi. |
Ö NASUHİ BİLMEN TEFSİRİ:
'Kur'anı Kerimin Türkçe Meali Alisi ve Tefsiri' |
Bu mübarek âyetler de Hâtemülmiirselîn Efendimizin zamanındaki
münkirlere bir ders-i intibah olmak üzere onlardan daha kuvvetli, daha varlıklı
olan Âd kavminin küfrleri yüzünden helak olduklarını, onlara maddî varlıklan nın bir fâidebahş olmadığını haber veriyor. Melcke-i Mükerreme'nin etrafındaki
beldeler ahalisinden nice kimselerin de delâil-i kudretden müstefit olmayıp inJ
kârları ve iftiraları yüzünden helak olmuş olduklarını ve o tapınmakta oldukları
putlarından bir yardım görememiş olduklarını şöylece ihtar buyurmaktadır.
(And olsun ki: Onları) o Âd kavmini (öyle bir şeyde temkin etmiş) yâni: Onları,
büyükçe beden, çokça mal, uzunca ömür gibi hususlarda fazla bir kudrete, haşmete
nail kılmış (idik ki, sizi) ey ehl-i Mekke!, (onda) O hususta onlar kadar1
(temkin etmiş olmadık) onlar öyle fazlaca kuvvetli, mekânetli oldukları hâlde
kendilerini kahr-ı ilâhîye uğramaktan kurtaramadılar, artık onlar kadar varlıklı
olmayanlar da küfrleri yüzünden kahr-ı ilâhîye mâruz kalamazlar mı?. Bunu'
düşünmeli değil misiniz?, (ve onlar için) O helak olan kavim için (kulak ve gözler
ve kalbler vermiştik) bu kuvvetleri güzelce istimal etmeli değil mi idiler? Bunları
kendilerine ihsan buyuran Haalık-ı Kerîm'in varlığını, birliğini takdir ve
tasdik etmeleri icâbetmez mi idi? (fakat onlara ne işitmeleri ve ne de gözleri
ve ne de kalbleri bk şeyden fâidebahş olmadı) (Bu kuvvetleri güzelce istimal
etmedikleri için bunlardan istifâde etmiş olmadılar. Bu kuvvetler, onlan başka-1
sına ihtiyaçtan müstağni kılmış olmadı (çünki, Allah'ın âyetlerini inkâr ediyor-
lardı) Cenab-ı Hak'kın Peygamberlerini, onların mucizelerini ve kendilerin teb-
lig edilen dinî hükmleri kabul etmiyorlardı (ve) nihayet (onları kendisiyle istihza
eder oldukları şey) o nüzulünü bitarikilistîhzâ istedikleri âzab-ı ilâhî nazil olup
(kuşatıverdi) bütün varlıklarını ihata edip helake mâruz bıraktı. Artık maddî
varlık bakımından o kavimlerden aşağı bulunan sonraki münkirler, öyle bir aza-
bin kendilerini de kuşatabileceğini hiç düşünmezler mi?. Bu âyet-i celîle, büyük bir tehdidi havîdir. İşaret buyurulmuş oluyor ki:
Maddî bir varlığa güvenerek maneviyattan mahrum kalmak asla doğru değildiri
Bir insan, ne kadar muntazam hevas ve kuvaye, kuvvet ve servete sahip bulun-
sa da bunlar ile tekemmül etmiş, hakikî istikbâlini temin etmiş olamaz. Bu fânî
varlıklara mağrur olarak maneviyata, kemalât-ı ruhiyeye, saffet-i .vicdaniyeye
karşı lakayt bulunması, kendisi için pek büyük bir kusurdur, en fecî bir mara
zı ruhîden ibâretdir. Kıymet-i insaniyeyi mahveden bir denaetden ibarettir. BP
naenaleyh hakikaten âkil, mütefekkir olan bir insan, nail olduğu kuvvetleri ve
sâireyi güzelce istimal ederek hem dünyasını, hem de aMretini temine çalışır
İşte bihakkın münevver olanlar, o gibi iüsanlardan ibarettir*
|
